De Oude Friezen - Jac Zitman

Zoeken
Ga naar de inhoud

Hoofdmenu:

De Oude Friezen

De Columns > Paranormaal
De Oude Friezen is een verslag van een Paranormaal onderzoek naar de geschiedenis van noord Friesland.

Aan dit verslag is in (zo ongeveer) 1990 aandacht besteed in het radio programma "Het Zwarte Gat".


De Oude Friezen

Vele oude beschavingen op onze aarde zijn al eeuwen geleden verdwenen. Hoogstaande culturen van de Inca's en de Maya's in Zuid-Amerika, de Egyptenaren, de Grieken en zoveel andere volkeren lieten prachtige kunstvoorwerpen na, die getuigen

Van hun hoogstaande beschaving. De Aboriginals in Australië en de volken van Oceania leefden als zovele natuurvolken in harmonie met Moeder Aarde. Als zo velen zijn de Indianen van Noord-Amerika het slachtoffer geworden van de hooghartige Europeanen, die dit prachtige trotse volk tot een kermis attractie in een reservaat heeft gemaakt. Niets is meer over van hun spirituele en medische kennis, hun unieke samenleving en re spekt voor het leven. Het waren de hebzuchtige Europese machthebbers die onder het vaandel van het Christelijk geloof deze "heidenen" bekeerden en alles van ", aarde afnamen, niet alleen bezittingen, maar bovenal hun eigenwaarde.

Het beeld dat we van de Oude Friezen in de tijd voor Bonifatius hebben gekregen uit onze geschiedenislessen is die van een stelletje heidense barbaren die drinkend en vechtend door het land trokken, een spoor van verwoestingen achter zich latend. Recente opgravingen geven gelukkig een ander beeld van een duidelijk beschaafder volk. In 1988 heeft Radio Veronica een uitzending gemaakt over mijn visioenen uit een ver verleden, bij een bezoek aan een boerderij van een kunstenaar die ik regelmatig bezocht. Visioenen die zich afspeelden op een terp op 't Heech te Wetzens in het Noorden van Friesland.

Hier volgt een verslag van mijn paranormale belevenissen over het leven van de Oude Friezen.

De oudste indrukken over duizenden jaren geleden

De heuvel lag ver landinwaarts aan een rivier en had door zijn ligging de functie van een verdedigingspunt. Over de rivier konden vijanden en reizende handelaren het land inkomen, deze moesten wel een soort tol betalen. De Waddenzee bestond niet, de kust was voor bij waar nu de Waddeneilanden liggen. Op de heuvel, nu het Heech, was een open plaats waar rituelen en bijéénkomsten werden gehouden, onder een reusachtige eik, die omgeven werd door enkele hutten van kleiachtige, gele grond en takken en een vuurplaats. De groep mensen die daar gekleed in dierenvellen, leefden bestond uit een soort families en het dagelijks leven werd bepaald door de vrouwen. Ook was er een oude man, die als natuurlijke leider de rituelen uitvoerde. Hij was de genezer en ziener, sprak recht, zónder te straffen, en had hoog aanzien. Het volk kende de natuur en noemde haast alles heilig. Uit hun veeteelt offerden zij dieren, iets tussen een schaap en een geit, maar dan groter. Ze wierpen ze in de rivier en lieten ze in het bos achter als voedsel voor het wild, waar ze zelf ook op jaagden.

Op mijn hurken probeer ik een wortel uit de mulle grond te graven. Plotseling schokt de aarde en met een razende herrie zie ik een muur van wel 10 meter hoog water op me afkomen. Er zijn geen gevoelens, geen neiging tot vluchten, geen angst, niets.
De alles meesleurende waterhoos is te overweldigend; Er is zelfs geen "ik" meer die het beleefd.

Ze leven van veeteelt en beperkte landbouw, het is een volk van boeren, vissers en jagers, terwijl er ook veel gehandeld wordt met reizigers langs de rivier die een centrale rol speelt in het leven van dit beschaafde volk. Het is een mooi en sterk volk, kunstzinnig en edelmoedig Ze leven uit een sterk groepsgevoel en hebben een sterk vrijheidsgevoel. Op de heuvel bij de eik, leeft een kleine gemeenschap van wijze mannen en vrouwen, die door het volk eerbiedig de zonen en dochters \van de Goden worden genoemd. Zij bepalen d.m.v. de stand van maan en zon de feestdagen, zijn zieners en zeer goede genezers. Ze geven door het vertellen van verhalen de geschiedenis en cultuur door.

Ook zijn zij de spreekbuis van de "Goden" zoals zij respectvol de verschillende aspecten van de natuur noemen, zoals de wind, de aarde, de rivier enz. Als één van hen sterft wordt hij rechtop tussen de wortels van de eik begraven, en worden zo deel van de prachtige boom.
Veel Later

De heuvel is veranderd in een plaats van de dood, er staan galgen en brandstapels. Een alles doordringende stank, koud, een dodenakker, waar een enkeling op zoek is naar waardevolle zaken. De monniken en andere machthebbers die het in deze tijd voor het zeggen hebben, gebruiken de heuvel voor terechtstellingen van allerlei misdadigers, heksen en andersdenkenden, die duivels worden genoemd. Hiervoor hebben ze deze plaats gekozen om zo te laten zien dat ze macht hebben over de heilige plaats.

Op deze wijze maken ze het oude volk, dat hier niet meer durft te. komen, kapot en leggen hun geloof en wil op, het kost het volk zijn vrijheid!  De eik is weg.

Weer later

Hoewel het nog steeds een dodenakker, eigenlijk een terechtstelling plaats is, is er iets positiefs gekomen. De eerste tegenstanders van de monniken komen hier stiekem bij elkaar om te luisteren naar bezielde mensen die openheid en vrijheid prediken. Hun volgelingen zijn strijdbare mensen met sterke wraakgedachten. Dood en vernietiging gaan door het land, wat nu geleidt wordt door de verre nazaten van het oude volk, maar die niets meer van hun geest in zich hebben.

Het oude volk dat ik leerde kennen op deze bijzondere plaats, deze terp bij Wetzens vond ik een prachtig volk. Ze stonden dichter bij God, in zijn algemeenheid, dan de mensen nu, door hun grote eerbied voor alles wat leeft. Ze kenden geen bezit, en hielden niet van geweld, deze vrije mensen met grote eigenwaarde die ons verleden vormden. Er zijn nog vele indrukken en gevoelens die ik rond deze mensen heb, maar die ik niet zo makkelijk onder woorden kan brengen. Als magnetiseur ben ik vanzelfsprekend bijzonder geïnteresseerd in hun spirituele en geneeskundige kennis.

Amateur archeologen die de Terp en de omgeving onderzochten vonden opvallend veel herinneringen aan langdurige bewoning van dit gebied, zoals ze me verzekerden. Een oude bewoner, die geboren is in Noord-Friesland herinnerde zicht een afgraving van deze Terp die in zijn jeugd plaats vond. Als kleine jongen was hij er als kind getuige van dat vele skeletten bij de afgraving te voorschijn kwamen.


 
Copyright 2016. All rights reserved.
Terug naar de inhoud | Terug naar het hoofdmenu