Kosmisch Bewustzijn 1 - Jac Zitman

Ga naar de inhoud

Hoofdmenu:

Kosmisch Bewustzijn 1

De Columns > Meditatie

Op deze pagina vind u de drie columns geschreven over het onderwerp :

Kosmisch Bewustzijn

Kosmisch Bewustzijn 2

Kosmisch Bewustzijn 3

Kosmisch Bewustzijn 1

In het begin van deze eeuw verschenen de resultaten van een bijzonder onderzoek. Uitgevoerd door de geneesheer-directeur van een Londense psychiatrische kliniek, dr.med: Richard Maurice Bucke.

Aan de hand van talloze voorbeelden geeft hij een beschrijving van een speciaal bewust zijn van bekende en onbekende mensen.

Een bewustzijn wat voort komt uit het "gewone" bewustzijn en ongeacht afkomst, opleiding of geloof bij iedereen kan door breken.
Dr. Bucke noemt dit bewustzijn kosmische bewustzijn en stelt als voorwaarde voor erkenning van kosmisch bewustzijn de volgende voorwaarden:

a. De betrokkene krijgt plotseling, zonder enige waarschuwing, het gevoel van in een wit licht opgenomen te worden, of misschien beter gezegd: de gewaar wording dat de geest zelf van zulk een licht vervuld wordt..

b. Op het zelfde ogenblik voelt hij zich als het ware badend in een aandoening van vreugde, zekerheid en een speciale verlossing van al het andere.

c. Tegelijk met of onmiddellijk volgend op de hierboven ver melde gevoelens en ervaringen ondergaat de mens een onmogelijk te beschrijven intellectueel verlicht worden. Voor zijn bewustzijn flitst een duidelijke, hoewel schetsmatige conceptie(een visie) van de betekenis en de strekking van het universum op.

Hij ziet dat het leven in de mens eeuwig is, net zo als al het leven eeuwig is. Dat liefde de grondslag van het leven is en dat het universum zo geordend is dat alles zonder "toeval" samenwerkt. Hij die deze ervaring doormaakt zal in enige momenten meer leren dan in jaren van studie, en ook veel wat geen studie hem ooit zou kunnen onthullen.

d. Met de morele verheffing en het verlicht worden komt het weten van onsterfelijkheid. Dit is geen intellectueel inzicht of ervaring maar meer een weten.

e. Door het verlicht worden verdwijnt de vrees voor de dood.

f. Het zelfde kan gezegd worden van het zonde besef. Niet dat deze mensen aan de zonde ontkomen, maar hij ziet niet langer in de wereld enige zonde is die men zou moeten ont vluchten.

g. Het ogenblikkelijke van het verlicht worden is één van de frapantste kenmerken. Het kan met niets zo goed vergeleken worden als met een felle bliksemstraal die in de donkere nacht het in duister gehulde landschap, voor een ogenblik helder verlicht.

h. Als laatste valt op dat er iets behoorlijks uitgaat van de mens die kosmische bewustzijn, zo als dr. Bucke het noemt, deelachtig is geworden.

Het vermogen, kosmisch bewustzijn zelf, heeft vele namen aldus dr. Bucke.

Het was of Gautama (Boedha) of één van zijn eerste discipelen die het "Nirwana" noemde, en wel in verband met het "uitroeien" van zekere lagere mentale vermogens zo als het zondegevoel, de vrees voor de dood, de begeerte naar rijkdom, enz. enz., dat rechtstreeks met de geboorte van kosmisch bewustzijn gepaard gaat.

Jezus noemde deze nieuwe toestand "het koninkrijk Gods" of het "koninkrijk der hemelen", om de vrede en het geluk die het in zich sluit.

Paulus noemde dit bewustzijn "Christus". Hij sprak van zichzelf, als van "een mens in Christus", van andere als van "hen die in Christus zijn". Ook noemde hij het"de Geest" en "de geest Gods".

Mohammed noemde het kosmische "Gabriel", en schijnt hem te hebben beschouwd als een geheel afzonderlijke, in hem levende en tot hem sprekende persoonlijkheid.

Dante, de van 1265 tot 1321 levende wereldberoemde schrijver sprak van "Beatrice" (de "Gelukkigmakende").

Honoré de Balzac die in 1850 overleed sprak van een "Specialisme" wanneer hij de nieuwe toestand, het kosmisch bewustzijn aanduidde en de nieuwe mens een "Specialist".

Walt Whitman, een andere beroemde schrijver, die van 1819 tot 1892 leefde, duidde het kosmisch bewustzijn aan als "mijn ziel", en ook hij sprak er over alsof het iemand anders was.

Ook mensen als Spinoza, Swedenborg en velen minder bekenden werden door dr. Bucke aan een onderzoek onderworpen en in eendik boek genaamd "Kosmisch Bewustzijn" beschreven.

Eén van de verslagen in dr. Buckes boek betreft de onbekende J. William Loyd, geboren uit arme, ongeschoolde, engelse ouders en levend in Canada.

Hij was boerenarbeider die na een 10 jarig huwelijk weduwnaar werd en alleen zijn twee kleine kinderen opvoedde.

Loyd noemde zichzelf een enthousiast Anarchist en ging als verpleger werken.

Hij noemt het kosmisch bewustzijn de "Gedachte", wanneer hij beschrijft wat hem in de trein, onderweg naar zijn werk overkwam.

Loyd vertelde "ik had geen bijzondere gewaarwording, behalve dan van iets schoons, en groots dat in mij scheen te gebeuren, en dat ik alleen zou kunnen omschrijven als licht.

Wat nu het gevoel betreft dat ik had toen de Gedachte tot me kwam is het best te vergelijken met een zaadje dat uitgroeide tot een steeds groter en sterker wordende plant.

Met het verlicht worden van het intellect komt een intense, zuivere blijdschap en tegelijk daarmee een gevoel van onsterfelijkheid.

Niet enkel maar een geloof in een toekomstig leven, dat zou niet zoveel betekenen, maar een bewustzijn dat het leven eeuwig is" aldus Loyd.

De verklaring voor de verscheidenheid aan Godsdiensten komt volgens dr. Bucke op het volgende neer.

De mededelingen van Jezus, Boeddha, Paulus, Mohammed en zo velen anderen werden en worden niet als verschillende vertellingen over één en het zelfde onderwerp, kosmisch bewustzijn, gezien maar als verschillende geloven.

Het inzicht dat al deze mensen eigenlijk over hetzelfde spraken zou een grote verandering op deze wereld geven en vrede brengen waar godsdienstoorlogen woeden.