Nieuwetijdskinderen - Jac Zitman

Afgelopen week werd ik opgebeld door een moeder met de vraag: ‘Weet je nog dat je drie jaar geleden hier bij ons thuis was om het huis op aardstralen te onderzoeken?’ ‘Weet je nog wat je vertelde van een van onze kinderen, waarvan een foto aan de muur hing?’ Daar wist ik natuurlijk niets meer van, want ik heb een geheugen als een zeef, zo als ze dat wel noemen.

‘Je vertelde toen dat een van onze kinderen, die toen een jaar of drie, vier was problemen op school kon krijgen en dat kon komen wanneer er een leraar voor de klas staat die te veel persoonlijke problemen heeft’. ‘Nou, mijnheer Zitman, u heeft gelijk gehad’. ‘Onze zoon kan nogal explosief reageren, en nu willen ze dat hij getest wordt’. ‘Hoe moet ik dit nu allemaal zien?’ ‘Wat mankeert er aan onze zoon?

‘Aan jullie zoon mankeert niets,’ begon ik mijn verhaal aan de telefoon. ‘Maar de rest van de wereld deugd niet en daar heeft hij last van’. Het kleine jongetje in kwestie is een heel gevoelig jongetje dat veel meer van de wereld om hem heen beleeft dan de meeste andere mensen. Die gevoeligheid betekent dat hij ook heel gevoelig is voor de sfeer van het moment. Als er dan een leraar of lerares voor de klas staat die zelf ook zo zijn, of haar problemen heeft, reageren deze kinderen hier nogal extreem op. Ze kunnen aan de ene kant heel druk, aan de andere kant heel afgesloten zijn. Wanneer ze met iets bezig zijn wat ze interessant vinden kunnen ze daar helemaal in op gaan. Komt er dan iemand die ze verstoort,  dan kunnen ze daar soms met veel agressie op reageren, of ze kruipen in hun eigen wereldje weg. ‘Dat gebeurt met onze zoon ook regelmatig,’ vertelde de moeder nog steeds aan de telefoon.

‘Vorige week was hij met nog een paar jongens een zandkasteel aan het bouwen’, vertelde de moeder, ‘hij ging er helemaal in op en vond het fantastisch’. ‘Toen kwam er een meisje bij staan die maar bleef zeggen dat ze het kasteel helemaáál niet mooi vond.’ Door dit gedrag sloeg bij de jongen de stoppen door en het toch altijd lieftallige meisje hield er een paar blauwe plekken aan over. Het jongetje kreeg alle schuld en moet zelfs naar de psycholoog, het meisje is onschuldig. Wat mij betreft mag het meisje ook direct naar een psycholoog, want aan dit soort kinderen mankeert echt iets, maar dat valt niemand op, want ze wordt als normaal gezien. Als ze straks volwassen is zit ze aan de prozac en slaapmiddelen en leeft ze voor de buitenwereld gelukkig verder.

Om de moeder van het jongetje wat meer houvast te geven, raadde ik haar aan om eens op het internet te kijken
Nieuwetijdskinderen googelen

Helaas is het onderwerp ‘nieuwetijdskinderen’ nogal ‘in’ bij sommige paranormale genezers en genezeressen, die zelf eigelijk nog niet voldoende ontwikkeld zijn om deze kinderen te kunnen helpen. Deze paragnosten, of hoe ze zich zelf ook nomen, houden er vaak een levensvisie op na die uitgaat van het spiritisme. Wanneer ze wat verder ontwikkeld zijn, leggen ze deze ideeën wel naast zich neer, ]maar voor het moment kunnen ze verbazend overtuigend zijn. In de tussentijd besteden ze bij deze kinderen veel te veel aandacht aan de paranormale indrukken die zo’n kind kan hebben, en ze kunnen het zelfs onbewust stimuleren. Kinderen die beelden zien in de vorm van personen worden verteld dat ze te maken hebben met de geesten van overledenen of uit een vorig leven. Allemaal onzin! Helaas kan dit bij de ouders en de kinderen veel problemen geven, met alle gevolgen van dien.

Laten we deze kinderen aub niet als bijzonder behandelen, ze hebben het zelf al moeilijk genoeg.

Artsen zijn zelfs in staat om deze gevoelige kinderen met kalmerende middelen te verdoven, wat een grote schande is. Deze kinderen hebben veel aandacht en liefde nodig. In mijn praktijk heb ik speciaal een kindermiddel ontwikkeld in de vorm van een kruidenthee. Voor deze kinderen is magnetiseren, en zoiets natuurlijks als kruiden nu eenmaal zijn, vaak de oplossing. Hierdoor  wordt het ‘geklapper’ van hun energie, wat deze kinderen soms hebben, in evenwicht gebracht.

Het gebeurt tegenwoordig steeds meer dat deze kinderen door een of ander testje tot min of meer geestelijk gehandicapten worden gebombardeerd. Natuurlijk zullen er kinderen zijn met afwijkingen, maar dat is maar een enkeling.

Liefde, aandacht en vooral rust in de omgeving.

Dat hebben deze kinderen nodig.

Het zijn de kinderen van de nieuwe tijd.

De nieuwe tijd, een stapje verder in de evolutie