PMS Pre Menstrueel Syndroom - Jac Zitman

Vorige week beschreef ik de gevolgen van een slecht werkend hormoonstelsel, met name de hypofyse, bij de vrouw. De hypofyse wordt ook wel gezien als de centrale van het hormoonstelsel en is gekoppeld aan de hypothalamus of wel de centrale van het zenuwstelsel. Deze twee stelsels besturen ons complete lichaam, door middel van een soort elektrische en chemische systemen waar we hier niet verder op in hoeven gaan. Wanneer de mens moet reageren op zijn omgeving, het sterkst bij gevaar, treden er in een fractie van een seconde enorme lichamelijke en geestelijke veranderingen op. Er komt adrenaline in het bloed, de hartslag versneld, we worden heel alert om ogenblikkelijk te kunnen reageren.

Dit geldt zowel voor man als vrouw, maar hier zullen we ons alleen op de problemen bij vrouwen concentreren, mannen komen in een later artikel aan de beurt.In de praktijk merk ik dat vrouwen eerder last van een slacht werkend hormoonstelsel hebben dan mannen. De rede hiervoor is dat vrouwen een aantal functies meer hebben binnen het hormoonstelsel dan mannen. Ik noem o.a. de menstruatie, de zwangerschap en de moedermelk die geregeld worden door de hypofyse hormonen. Helaas leven we in een wereld van meer stress dan de mensheid tot nog toe geleefd heeft. Het hormoonstelsel heeft dus veel meer te reageren dan generaties voor ons, en daar voor heeft dit stelsel voeding nodig, heel speciale voeding, die vroeger genoeg in de dagelijkse voeding zat. Ik heb ontdekt dat de slankheids manie van de westerse wereld er toe geleid heeft dat een aantal zogenaamde dikmakers uit ons voedsel pakket zijn verdwenen, en daarmee heel belangrijke voedingsstoffen. Hierdoor raakt het hormoonstelsel bij vrouwen makkelijk ondervoed, met alle problemen van dien. Vrouwen die in concentratie kampen verbleven en veel vet verloren menstrueerde niet meer, het zelfde verschijnsel zien we bij sterk vermagerde anorectia patiënten. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat alleen magere vrouwen last hebben van een ondervoed hormoonstelsel, dit kan iedere vrouw overkomen.

Bij de meeste vrouwen die een, al dan niet regelmatige, ovulatie cyclus hebben treden in de laatste week voor de menstruatie een verlaging in de werking van de hypofyse op. Deze vrouwen merken dat ze snel geïrriteerd zijn en voelen zich gewoon niet lekker in hun vel zitten. Ze weten dat de menstruatie "er aan zit te komen" en dat dan alles weer normaal wordt. Naast het genoemde geïrriteerd zijn, en het niet lekker in de vel zitten zien we een scala van lichamelijke klachten. Naast gevoelige borsten en een opgezette buik kan dit van alles zijn, spierpijn, hoofdpijn, vermoeidheid en een overgevoelige huid, om er maar eens enkele te noemen. Emotioneel zien we soms wat verandert gedrag, een gevoel van onbegrepen zijn, misbruik van alcohol of de nijging tot extra snoepen en sommige vrouwen worden depressief en sterk afwijzend naar hun partner.

Al deze klachten bij elkaar staan bekend als PMS. of wel Pre Menstrueel Syndroom. Wanneer de klachten tijdens de menstruatie overgaan wordt er over het algemeen niet veel aandacht aan besteed, hoewel de natuurgeneeskunde hier heel goede middelen voor heeft. De hypofyse gaat weer goed werken en alles is weer goed, althans men voelt zicht beter. Helaas zie ik steeds meer vrouwen in mijn wachtkamer waar bij de klachten niet helemaal over gaan, omdat ze onbehandeld bleven. Langzaam maar zeker worden de bovengenoemde klachten erger, en er is op het laatst geen dag meer dat men zich goed voelt. Komt men met zijn klachten bij de huisarts, krijgt met wat rustgevends voorgeschreven of wordt doorgestuurd naar het RIAGG. De klachten worden dus als psychisch aangemerkt terwijl daar de oorsprong helemaal niet ligt. Een kalmeringsmiddel kan best een tijdje een prettig gevoel geven, maar op de lange duur is het als een pijnstiller voor iemand met een spijker in zijn voet. Je voelt de pijn dan wel niet meer, maar de spijker blijft wel zitten.

Vrouwen met een slecht werkend hypofyse hebben één ding gemeen, ze hebben grote moeite om hun gedachten onder controle te krijgen. "Het gaat maar door, om gek van te worden" is een uitspraak die ik vaak hoor. Daarbij komen allerlei oude zaken naar boven evenals soms angsten en kwaadheid, soms met hyperventilatie. Praten heeft dan ook geen zin, en men kan jaren bij het RIAGG lopen, desnoods opgenomen worden, maar ik heb het vaak genoeg gezien, het leidt helaas tot niets.

Een vrouw die al meer dan een jaar in een praatgroep bij het RIAGG zat kwam op aanraden van een vriendin bij mij op consult. Toen ik haar gegevens opnam en vroeg of ze getrouwd was vertelde ze dat ze wilde scheiden. Er was helemaal geen gevoel meer voor de man met wie ze ruim 15 jaar getrouwd was, en vier kinderen heeft. Ik constateerde dat haar hormoonstelsel niet goed werkte, en ze behoorlijk overspannen was. Vanzelfsprekend kwamen allerlei lichamelijke en vooral ook emotionele problemen op tafel. Ik stelde haar voor dat we eerst haar hormoonstelsel weer op orde zouden zien te krijgen, zodat ze weer goed in haar vel kwam te zitten, daarna kon ze altijd nog zo'n zware beslissing als scheiden nemen. Deze vrouw kreeg van mij Hypotarwekiemoil mee en ik hield haar onder behandeling. Na een maand "viel haar man wel mee" en na twee maanden wilde ze het woord scheiding niet eens meer horen.

Het grootste deel van haar problemen waren verdwenen als sneeuw voor de zon, en de rest was eenvoudig op te lossen, of mee te leven. Haar vooruitgang viel ook op binnen de praatgroep van het RIAGG, en ze vertelde dat ze bij mij onder behandeling was. Naast andere leden van deze praatgroep kwamen er ook verschillende medewerkers bij mij op consult.