Deze column zit ik te schrijven in onze nieuwe woning aan de Buren in Oosterzee. Aan de achterkant kijk ik uit over de weilanden, er lopen wat paarden en zie ik in de verte een enkele auto over de Otterweg, waar ik nu nog woon, rijden. Aan de voorkant kijk ik uit richting het Tjeukemeer en zie ik 's avonds een lint van autolichten over de grote weg rijden, hoog boven het meer. Een apart gezicht is dat, al die auto's die af en aan rijden over de A6. Ook het slaan van de klok van de Hervormde kerk hier vlakbij geeft iets vertrouwds, en zorgt er voor dat ik makkelijk ga mijmeren, wellicht geeft dit een nog niet te overziende wending aan de inhoud van de komende columns.
Het nieuwe jaar hopen we hier op de Buren te begroeten, maar dat betekent ook dat we met het oude jaar afscheid nemen van het wonen en werken aan de Otterweg, waar we nu drie en een half jaar hebben gewoond. Een prettige tijd, moet ik zeggen, met veel leuke contacten, in een dorp waar de mensen elkaar nog willen kennen. Bantega is een heel fijn dorp om te wonen, en ze zullen mijn gezicht daar vast nog wel eens zien. Ik verwacht niet dat het hier op de Buren veel anders zal gaan, want in de korte tijd dat we hier bezig zijn, de woning en het kerkje waar de praktijk komt op te knappen, merk ik wel dat ook hier de mensen vriendelijk en behulpzaam zijn. Dat is nog eens iets waar heel veel mensen in deze tijden behoefte aan hebben, vriendelijkheid en behulpzaamheid.
Wanneer ik spreek met mensen die in de grote dorpen en in de steden wonen hoor ik zo vaak dat ze hun buren niet eens kennen. Al die televisiezenders die er momenteel zijn en die allemaal steeds weer een verhaal nodig hebben om het scherm te vullen zouden er goed aan doen om hier eens aandacht aan te besteden. Niet alleen aan het negatieve, aan al die mensen die alleen zitten, soms weken dood zijn voor dat iemand het opvalt, en dan nog omdat het zo vreemd ruikt. Er zou veel meer aandacht moeten komen voor het positieve, voor de gewone mensen die elkaar nog vriendelijk gedag zeggen op straat en altijd bereid zijn om te helpen. Maar helaas zullen de tv zenders daar niet zo heel veel interesse in hebben, er moet toch altijd genoeg sensatie in zo'n programma zitten, anders is het niet goed.
Sint Nicolaas en rugpijn
Dit is de week van het st. Nicolaas feest, een prachtig feest waar mensen vriendelijk voor elkaar zijn. We moeten dan ook voorkomen dat dit feest te commercieel wordt of plaats moet maken voor te vroeg arriverende kerstmannen. In dit verband geeft "onze" nationale luchthaven, Schiphol, een verkeerde indruk van Nederland door de aankomsthal nu al helemaal om te toveren in kerststijl, eerst St. Nicolaas, dan even niets, en dan graag het Kerstfeest, en dit geld ook voor de winkels.
St. Nicolaas, waar ik graag in blijf geloven, zo als ik in een vorige column in deze krant schreef, heeft veel meer volwassen aanhangers dan menigeen denkt, zoals ik uit de reacties op die column bemerkte. Meerdere volwassenen lieten mij weten ook nog steeds in St. Nicolaas te geloven.
Dit feest geeft me altijd weer herinneren aan die keer toen ik als kind van een jaar of vijf de trap af kwam en zicht kreeg op de grote schouw met kolenkachel in de achterkamer. Terwijl ik de trap af kwam zag ik nog net een zwarte piet door de schoorsteen omhoog wegglippen. Op dat moment wist ik dat deze knecht van de Sint een cadeautje voor mij neergelegd had wat natuurlijk ook zo bleek te zijn. Dit herinner ik me dus als mijn eerste paranormale waarneming, en geeft gelijk aan hoe dit waarnemen kan werken. Ik zie in dit geval niet de waarheid, het pakje, maar een symbool, de zwarte piet, waardoor ik weet dat er een pakje is. Ingewikkeld zult u zeggen, en dat is het vaak ook, want zo kunnen er allemaal beelden zijn, waar ik ook niet altijd wijs uit kan worden, omdat ze zowel symbolen van mij, als ook symbolen van de ander kunnen vertegenwoordigen.Een andere mogelijkheid van waarnemen is een direct beeld, zoals dat in een volgend voorbeeld naar voren komt.
Een vrouw die bij mij in de praktijk kwam met pijn in haar rug was al bij alle artsen geweest, zonder dat iemand haar kon helpen, zelfs zonder dat men aan kon geven wat de oorzaak van haar pijn was. Toen ze bij me binnen kwam en haar verhaal deed zag ik drie plaatjes naast haar. Op een plaatje zag ik mosterd, op het volgende plaatje zag ik een flesje Chinese pepermunt olie en op het volgende plaatje zag ik een fles met de Zweedse kruiden drank van de beroemde arts dr. Samst. Terwijl ik keek zag ik de plaatjes in elkaar schuiven en tot een potje met de drie ingrediënten worden. Dus, ik maakte een smeermiddel van deze drie middelen en gaf de vrouw het advies dit op de pijnlijke plaats te smeren. Naast de rugpijn die deze vrouw had, en die ik bij mij zelf ook voelde, waren er nog vier plaatsen waar ik een pijn sensatie had. Op mijn beide knieën, net onder de navel en tussen de schouderbladen. Hoewel deze vrouw daar geen pijn had, verzocht ik haar ook op deze plaatsen bij haar zelf wat van mijn bijzondere brouwsel te smeren. Na een paar keer smeren was de pijn weg, en bleef weg. In dit geval dus helemaal geen symbolische waarnemingen, maar juist heel direct, en gelukkig ook heel doeltreffend.
Profeten waren paragnosten
Zo ziet u dat het nog niet zo eenvoudig is om maar even te vertellen hoe een paragnost zijn waarnemingen krijgt, het kan nogal verschillen. Voor mij geldt dan ook dat ik met mijn paranormale uitspraken zeer terughoudend wil zijn, om vergissingen te voorkomen. Helaas kunnen ook sommige paragnosten, helderzienden of hoe ze zich ook noemen, niet altijd het onderscheid tussen het symbolische,- en het directe- waarnemen even goed maken, en geven ze symbolische waarnemingen als waarheid door aan de niets vermoedende toehoorder. Hierdoor zijn al de vreemdste filosofieën en geloven in de wereld gekomen. We zien dit bij de meest wereldvreemde sekten maar we zien deze uitspraken ook bij de profeten uit de bijbel, die in wezen gewoon paragnosten waren. Ook deze profeten hadden er nog al een handje van om alles wat ze waarnamen letterlijk te nemen, en omdat ze dit alles dan ook nog als door God persoonlijk geïnspireerd zagen, zelfs beweerden dat al hun uitspraken Gods woorden zijn, is het voor mensen die niet weten hoe ze hun uitspraken moeten zien soms heel verwarrend. Helaas heeft dit er voor gezorgd dat er door de eeuwen heen nog al wat verschillende geloven zijn ontstaan, en er zelfs nu nog mensen zijn die hierdoor niet met elkaar kunnen omgaan. Nog steeds kost de geloofstrijd in de wereld heel veel verdriet, en helaas ook heel veel doden en gewonden.