Nieuwetijdkind herinneringen - Jac Zitman

Op een middag kwam ik de trap af en, terwijl ik zo naar beneden liep "zag" ik een zwarte piet achter de kachel, en als of hij zich betrapt voelde, snel de schoorsteen in kruipen. Op dat moment wist ik dat deze zwarte piet daar achter die kachel, voor mij een cadeautje had achter gelaten.

"Er moet daar een cadeautje liggen" riep ik naar mijn Opa en oma, die in de kamer zaten, "Ik zag een zwarte piet die het heeft neergelegd". Opa, die herstellend was van een hersenbloeding mompelde wat onverstaanbaars, en oma glimlachte mij begrijpend toe. Het cadeautje lag er, al zal ik echt niet meer weten wat het was, maar de helderziende waarneming, ik zag echt een zwarte piet, die komt me elk jaar om deze tijd weer voor de geest.

Een andere belevenis die me heel helder voor de geest staat dateert van enkele jaren later. Wij woonden nog steeds boven de kruidenierswinkel aan de Sluiskant, een drukke scheepsroute tussen Leiden en Delft.

Nu was ik een fanatiek visser die niet kon zwemmen en het werd me dan ook dagelijks ingeprent dat ik vooral voorzichtig moest zijn, langs de hoge kade van de Vliet.

Op een keer zat ik weer eens te vissen, met mijn hengel uit een stuk, het zal 's middags na school geweest zijn.

De schrijver Evert Hartman heeft een prachtig kinderboek geschreven, getiteld "Het onzichtbare Licht". De hoofdpersoon is het meisje Leny, dat met vallen en opstaan bewust wordt van haar "gave". Zoals altijd zijn er mensen om haar heen die haar niet willen geloven, die vermoedden dat Leny, "ze ziet vliegen"

De ontwikkeling van paranormale talenten is een zaak van eenvoud en vooral van nuchterheid. Sommige ouders, met op dit gebied talentvolle kinderen, reageren met angst, ongeloof of hemelen het juist enorm op. Regelmatig ontmoet ik mensen die hun kinderen maar uitvragen, over wat ze zien. Ik zeg dan altijd " laat ze met rust" accepteer hun belevingswereld en ga het vooral niet stimuleren. Vergelijk het met een appelboom. Je ziet de bloesem en weet dat je appels mag verwachten, maar ga dan niet bij de eerste vruchtvorming lopen plukken, want dan lijkt het wel op een appel, maar het is nog zeker geen vrucht die het in zich heeft om later zelf een prachtige boom te worden. Daarvoor is rust en heel veel tijd nodig.

Dan is het nu tijd voor een ernstige waarschuwing. Ik hoor wel over spelletjes als glaasje draaien ofwel communiceren met geesten van overledenen. Dit is absolute waanzin! En veel gevaarlijker dan men denkt. De schade is te vergelijken met het gebruik van drugs, en dan wel harddrugs en XTC. Ten eerste ben ik er zeker van, dat het leggen van kontakten met overledenen, zeker op deze manier, niet bestaat. Veel meer zie je bij dit soort "spelletjes" dat men in contact komt met allerlei verwrongen waanbeelden uit de eigen geest die tot grote instabiliteit leiden.

Wanneer volwassen mensen er een geloof op na willen houden dat uitgaat van het spiritisme, het contact met overledenen, is dat hun zaak, maar laat de kinderen met rust. Met hun fantasie rijke geest kunnen ze allerlei beelden gaan zien van het geloof wat hen opgedrongen werd. Deze beelden, welke ze dan als waar beleven, kunnen leiden tot angsten en andere problemen die een schaduw over het verdere leven kunnen werpen. Wanneer men dan als volwassene met allerlei angsten en spanningen te maken krijgt, is het heel moeilijk om deze mensen weer met de beentjes op de grond te krijgen.

Helaas zijn er ook magnetiseurs die praten over een geestenwereld, overledenen die ze om ons heen zien. Sommigen menen zelfs in contact te staan met dergelijke wezens. Dat volwassenen daar grote waarde aan toekennen is een zaak waarvan je hoopt dat men er toch kritisch en vooral nuchter mee om gaat. In de ontwikkeling van het individuele paranormale komt het vaak voor dat men in een beginstadium denkt dat het spiritisme heel duidelijk waarheid is. Bij wat verder ontwikkelde paranormale vermogens verdwijnen dergelijke overtuigingen.

De appel die boom wordt, heeft tijd, rust en bovenal liefdevolle bescherming nodig.